Nasi Czytelnicy wciąż mogą oglądać wystawę „Literackie portrety. Brzechwa, Korczak, Makuszyński” wyeksponowaną w holu Biblioteki przy ul. Kusocińskiego 2 z okazji Międzynarodowego Dnia Książki dla Dzieci.
Dzisiaj przybliżamy postać Janusza Korczaka, prezentujemy twórczość pisarza oraz wystawę ilustracji udostępnioną nam przez Książnicę Pomorską im. Stanisława Staszica w Szczecinie…
Janusz Korczak (właśc. Henryk Goldszmit), lekarz, pedagog, publicysta i działacz społeczny. Urodził się 22 lipca 1978 r. w Warszawie. Absolwent VII Rządowego Gimnazjum Męskiego w Warszawie, Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Po otrzymaniu dyplomu rozpoczął pracę w żydowskim Szpitalu dla Dzieci im. Bersonów i Baumanów przy ul. Śląskiej 51 w Warszawie. W 1095 r. powołany do służby wojskowej pracował w wagonie sanitarnym pomiędzy Irkuckiem a Harbinem. Po powrocie do ojczyzny kontynuował swoją naukę. Odbył podróże do Berlina, Paryża i Londynu. Dokształcał się biorąc udział w wykładach z pediatrii i pedagogiki, obserwując dziecięce szpitale, szkoły i zakłady terapeutyczne dla najmłodszych.
Literat. Za debiut literacki Henryka Goldszmita przyjmuje się humoreskę „Węzeł Gordyjski”opublikowaną w tygodniku satyrycznym „Kolce”. Do historii przeszedł utwór opary na wspomnieniach rodzinnych Którędy sygnowany po raz pierwszy nazwiskiem Janusz Korczak. Pseudonim ten zaczerpnął z powieści J.I. Kraszewskiego Historia o Januszu Korczaku i pięknej Miecznikównie. Korczak napisał setki artykułów publikowanych w prasie społeczno-kulturalnej, medycznej i pedagogicznej. Był prekursorem publikowania tekstów napisanych przez dzieci, które ukazywały się w dodatku Naszego Przekroju. Twórczość Korczaka obejmuje zarówno liczne powieści dla dzieci i młodzieży, ale też książki dla dorosłych, szczególnie adresowane do rodziców i pedagogów. Dorobek piśmienniczy Korczaka został zebrany i zredagowany przez Hannę Kirchner, Aleksandra Lewina, Stefana Wołoszczyna i Martę Ciesielską oraz wydany w 16 tomach zatytułowanych Janusz Korczak – Dzieła. Najpopularniejszymi dziełami dla dzieci są : Król Maciuś I, Król Maciuś I na wyspie bezludnej, Kajtuś Czarodziej, Bankructwo małego Dżeka, Józki, Jaśki, Franki.
Pedagog. Po wojnie Janusz Korczak kontynuował rozpoczęte w 1912 r. dzieło swojego życia – Dom Sierot. Rokiem przełomowym w życiu pedagoga był rok 1908, kiedy wstąpił do Towarzystwa Pomoc dla Sierot. Zbudował wraz z Stefanią Wilczyńską Dom Sierot przy ulicy Krochmalnej 92 w Warszawie, który został otwarty w 1913 r. Budynek był ogromny. Dom sierot nie zabłysnął jednak tym, jak wyglądał, ale tym, jak żyły mieszkające w nim dzieci. Dzieci miały swoje prawa, miały też obowiązki. Praca odgrywała dużą rolę w korczakowskim systemie wychowania. Jego zdaniem uczyła samodzielności, poczucia obowiązku, rozwijała intelektualnie, pozwalała odnaleźć sens istnienia. Zasadniczymi wartościom, które Korczak chciał przekazać swoim wychowankom, była miłość, współczucie, umiejętność wybaczania, działania dla wspólnego dobra, szacunek dla ludzkiej godności. Stworzył sąd dziecięcy, który podejmował decyzje w oparciu o przygotowany przez pedagoga kodeks. Samorządność była jednym z filarów pedagogiki Korczaka, co obrazują m. in. dwie powieści dla dzieci z główną postacią Króla Maciusia Pierwszego. W czasie II wojny światowej znalazł się w getcie wraz ze swoimi dziećmi. W sierpniu 1942 roku Janusz Korczak w wyniku likwidacji getta został wywieziony wraz z dziećmi do niemieckiego obozu zagłady w Treblince. UNESCO przyjęło za oficjalną datę jego śmierci 7.08.1942 r.
